Dag 2

DAG 2 MASSADA, EIN GEDI EN DE DODE ZEE

Vroeg uit de veren...02.00 uur en 02.30 vertrek uit het hostel. Het is pikkedonker buiten, maar nog wel zo’n 18 graden. Voor de deur van het hostel zitten degenen die nog niet naar bed zijn gezellig te kletsen. Er staat een busje op ons te wachten en we zijn eerst met 11 en later pikken we in Jeruzalem nog 5 mensen op.

Ik zit naast de chauffeur....hahaha.....beroepsdeformatie.....maar eigenlijk meer vanwege het feit dat ik al weet dat iedereen gaat liggen slapen en ik niet.

We kletsen onderweg over Israël in de breedste zin van het woord. Hij is geschiedenisleraar op een middelbare school en rijdt twee dagen in de week excursies. We praten over het Palestijnse en Israelische conflict. We gaan ver terug in de tijd en hebben het over het Jodendom, over religieuze kwesties, maar ook over het dagelijks leven. Over liberale en ultra orthodoxe joden. We praten over dagelijks leven zaken en over verschillen met het leven in Nederland.

Tegen 05.00 uur zijn we in Massada. Het is er niet druk, een handvol mensen maar. We kopen een ticket om de berg op te gaan en het wordt een hele klim. Later op mijn gezondheidsapp van de iphone zie ik 5026 stappen staan...

Eerste stuk is licht hellend en valt goed te klimmen. Later wordt het een stuk steiler en moet je ook opletten waar je je voeten neerzet. Het pad heet het Snake Path en is ongeveer 2 km slingerend omhoog.

Op driekwart van de route begin ik de verzuring in mijn kuiten te voelen. Het wordt langzamerhand lichter en ik spreek mezelf even toe om door te stappen. Dat helpt altijd HAHAHA.

Yes op de top van de berg Massada. Wat een uitzicht rondom en wat bijzonder om hier te staan. Het duurt nog ongeveer 10 minuten en dan gaat de zon tevoorschijn komen. Om mij heen staan allemaal mensen, een stuk of vijftig in totaal. Allemaal klaar met hun fototoestel. Daar is de zon en redelijk snel komt ze helemaal in het zicht vanachter de bergrug. Waar ter wereld je dit ook ziet het blijft een fantastisch schouwspel. Nadat de zon er helemaal is loop ik nog even rond en begin dan weer aan de terugreis. Lopende naar beneden kom ik een man tegen en na het goodmorning is er de vraag waar vandaan kom je. Hij blijkt uit de Oekraïne te komen en al jaren in Israël te wonen. We kletsen nog even gezellig wat en dan gaan we door. Na eerst nog een handkus te hebben gekregen... Haha..altijd leuk een galante man!

Beneden aangekomen loop ik naar de bus om mijn tas te halen. Ik ga mij even verkleden aangezien de temperatuur al aardig naar de 25 graden loopt. Iedereen is weer op tijd bij de bus en om 08.00 uur rijden we richting Ein Gedi. Hier krijgen we anderhalf uur om door het natuurpark te lopen. Er zijn een paar leuke, interessante wandelpaden en wat watervallen. Natuurlijk wel weer klimmen en klauteren. Ik ga nog even heerlijk in het water staan om wat af te koelen. Ik heb mijn teva’s aan en dat is echt makkelijk. 

Op het pad terug kom ik nog een paar ibexxen tegen. Vergelijk ze maar met klimgeiten. Even later zie ik er nog eentje die verscholen in een boom zit. Raar gezicht hoor. De groep ontmoet elkaar weer bij het kioskje en daar is het gebruikelijke toiletritueel. De toiletten hier in Israël zijn tot nu toe allemaal erg schoon en fris.

In de kiosk even wat rondgeneusd. Zag een leuk kookboekje, maar alles is hier echt heel duur. Een colaatje is bijvoorbeeld €3 in de supermarkt en een flesje water €1,50. 

Ik heb een pak biscuitjes gekocht en dat zal mijn lunch zijn vandaag. 

Met het busje rijden we langs de Dode Zee naar het noorden en bij Kali Beach maken we een lange stop. De chauffeur waarschuwt ons om. iet voorbij het hek te lopen en niet voorbij het hek te zwemmen, dit in verband met eventuele landmijnen die er kunnen liggen. OEPS!!!

We lopen met zijn allen naar de aparte kleedruimtes en hijsen ons in badgoed. Ik heb een nieuwe bikini bij me met zo’n verlengstuk eraan. Hopen maar dat het een beetje zit. Bij mijn vorige sprong ik namelijk het zwembad in en bleek het elastiek niet meer goed te zijn....lwas heel lastig om het water weer uit te gaan zonder mensen te choqueren....

We lopen naar de Dode Zee en voelen allemaal toch wel een beetje spanning over hoe het zal zijn. Twee meiden uit de groep hadden zich gisteren nog geschoren zeiden ze....dat kan nog pijnlijk worden....

Spullen op een stoel gelegd en hup de zee in. Doorkomen hoeft niet, de temperatuur is heerlijk. Het water voelt een beetje “zwaar” aan en wanneer ik ga liggen merk je het meteen....je blijft echt erboven drijven. Dit is echt zo kicken en hoe je ook draait of ligt je blijft boven water.

Ik vraag of iemand foto’s wil maken en ga mijn camera even halen. Dit is zoooo leuk en zoooo gek gevoel.

Naast mij komt een moslimechtpaar het water in. Hij gewoon in zijn zwembroek en zij in een boerkini van top tot teen en ook haar hoofd helemaal bedekt. Ze kan niet zwemmen want ze blijft angstvallig in het stukje van 10 cm diep.

Er is een lifeguard die alles goed in de gaten houdt, je drijft namelijk snel af en je wilt niet een gebied binnendrijven waar misschien nog mijnen liggen.

De tijd gaat snel en voor ik het besef is het douchetijd en moeten we weg. Het douchegebouw is natuurlijk verdeeld in mannen en vrouwen. Je zou verwachten dat het vrouwengedeelte gewoon “we zijn onder elkaar” is. Echter er zijn er toch verschillenden die op een heel ingewikkelde manier hun badgoed uit doen en hun kleren aan. Verscholen achter doekjes en lapjes wordt er van kleding gewisseld.

Iedereen weer de bus in en eerst rijden we naar het hostel in Jeruzalem om mensen af te zetten en daarna door naar Tel Aviv. Het is rond drie uur als we daar zijn. 

In de kamer bedenk ik dat ik eerst nog even ga douchen en mijn haar wassen en daarna naar het strand loop om de zonsondergang te bekijken. Dan wat eten en in de avond wat lezen over mijn tweedaagse trip naar Jordanië morgen. Echter zodra ik mij klaar maak komt net de schoonmaakdame binnen. Zij heet Ana, komt uit de Oekraïne, spreekt geen Engels, wel Hebrew, ik echter niet en we converseren even mbv google translate.....zo handig die app!

Zij gaat schoonmaken en ik dan dus eerst inlezen. Als ze klaar is douche ik en lees nog even het laatste stukje. Inmiddels komt er een nieuwe kamergenote binnen. Het is Lena uit Zuid Duitsland en ze vliegt vannacht naar huis. We kletsen wat en ook zij was van plan naar het strand te gaan. We gaan samen en scoren onderweg eerst even een heerlijke falafel. Al etende lopen we richting het strand en daar is het druk met kitesurfers. We zoeken een plekje in het zand en zien langzaam de zon ondergaan en de kitesurfers die prachtige capriolen maken tegen het licht van de ondergaande zon. Wat een zalig leven hier!

Zodra het donker is steekt de wind wat meer op en besluiten we rustig terug te lopen naar het hostel. Op de kamer ontmoeten we Alexandra uit Colombia, wonende in de States en we gaan met zijn3en naar de bar om wat te drinken. Lekker kletsen met elkaar over allerlei zaken. Ik moet nog even naar de supermarkt en zei blijven in de bar. In de lift ontmoet ik een Israelische vrouw uit Tel Aviv en zei woont tijdelijk in het hostel omdat haar huis verbouwd wordt hier in Tel Aviv. Ze vraagt wat ik ga doen en ik vertel haar dat ik op zoek ga naar een supermarkt. Oh zegt ze loop maar mee ik weet een heel goedkope. Onderweg praten we over haar dagelijks leven in Tel Aviv en haar dochter. In de supermarkt koop ik nog wat lekkers voor haar omdat zij me ongemerkt weer een nieuw inkijkje heeft gegeven in het dagelijks leven hier. Ze is erg blij met het presentje en bij het hostel nemen we weer afscheid van elkaar. Ik ontmoet de meiden weer in de bar en kort daarna vertrekken we richting kamer. Er blijken inmiddels nog twee nieuwe kamergenoten te zijn en met acht vakken we dan al snel in slaap.