DAG 3

DAG 3 CHENGDU Vanmorgen ons ontbijtje in het hotel. Dat zag er prima uit en smaakte heerlijk. Een combi van continentaal en Chinees. Zo langzamerhand kwam de hele groep de ontbijtzaal binnen. De één wat slaperiger dan de ander. De bus, driver en gids kwamen keurig op tijd aan en rond half negen vertrokken we naar het panda centrum. Onderweg heb ik een verhaal verteld over de pandabeer. Over zijn naam, die komt van het Nepalese woord poonya, dat bamboe eter betekent. Door de Chinezen wordt hij katbeer genoemd. De Latijnse naam betekent zwart/ poot/ wit. Het gebit van de pandabeer heeft alleen nog puntige hoektanden, waaruit zijn vleesetende afstamming is te herleiden, echter de panda is een planteneter geworden, alleen in geval van nood slaat hij een vis uit het water of eet wat ander vlees. Echter zijn darmenstelsel is absoluut niet aangepast aan het eten van bamboe. Dat geeft een hoop problemen. Hij moet goed kauwen en fijnmalen, vervolgens komt het in zijn maag, ook de houtachtige splinters. Daarom is zijn maag sterk gespierd en voorzien van een dikke slijmlaag. Panda’s leven solitair en het vinden van een partner is lastig. Een vrouwtje is maar een paar dagen per jaar klaar ervoor en dan moet net de juiste panda man op de juiste plek zijn. Ook is zijn penisbot heel klein en nog eens gekromd naar achteren, maakt het niet eenvoudig om te paren. In gevangenschap lijken de panda’s hun kennis omtrent voortplanten kwijtgeraakt te zijn, daarom heeft men hier panda porno en viagra te hulp geroepen! De pasgeboren baby panda is bijna embryonaal en ziet er rose uit met donsharen. Hij groeit als kool. De babymelk van een panda is evenals zijn poep groen gekleurd. Gek gezicht hoor als een babypanda een flesje krijgt. Dit soort info en nog meer geef ik in de bus aan mijn gasten. In het park wandelen we met elkaar, maar hebben we wel een meetingpoint afgesproken voor de lunch. In eerste instantie wandelen alle gasten mee, maar gaandeweg gaat bijna iedereen zijn eigen weg. Rond half 12 gaat de gids alvast tafels regelen in het restaurant en ik haal de gasten op bij het meetingpoint. De lunch is weer prima voor de gasten. De gids en ik eten wat de pot schaft, dan is het namelijk voor niets, als we met een groep komen. Altijd meegenomen toch. Het enige wat jullie als lezers natuurlijk vergeten dat in het eten voor lokale gidsen en drivers ONGELOOFLIJK VEEL CHILIPEPERS ZITTEN. Ik ben wel wat gewend, maar af en toe is het echt te gek! Vanmiddag valt het wel mee en ik mix het wat met wat extra noodles. Na de lunch lopen we naar de busparkeerplaats en onderweg staan er allemaal stalletjes. Bij een stalletje stoppen we even voor iets opvallendst. De man slaat twee stukjes metaal op elkaar en dat geluid klinkt als ‘tintin’ en dat zorgt ervoor dat mensen weten dat hij een soort suiker verkoopt. Dan rijden we in drie kwartier naar de Wenshu tempel/ klooster. Een prachtig complex van een aantal gebouwen. Op het eerste binnenplein staan twee bakken om wierook te branden. Mensen kopen wierookstokjes, steken ze aan en voeren dan een aantal handelingen uit. In de tempel is vandaag de ‘rijst uit deel dag’. Dat betekent dat het klooster rijst uitdeelt aan gepensioneerden. We zien een rij van ongeveer 150 mensen staan, die geduldig op hun beurt wachten. Wanneer ik wat dichterbij de uitdeeltafel sta is er wat onrust. Mijn gids vertelt me dat er net een man is herkent door de uitdeelmonnik die voor de tweede keer vandaag in de rij staat. Hij wordt uit de rij gezet. Nadat we helemaal rond zijn zien we nog een grote groep mensen bij elkaar zitten. Ze chanten met elkaar. Dan onze laatste stop van vandaag. Het people’s park of Renmin Park. Dit is echt één van de meest fantastische parken die ik ken. Hier vindt je echt alles om lokale Chinezen te ontmoeten. Er is een heel oud theehuis waar ongelooflijk veel Chinezen zitten. Terwijl we theedrinken komt er een oud mannetje aan en gebaart of hij mijn oren mag schoonmaken. HAHAHA!! Nieuwe ervaring en ik knik ja. De groep kijkt mij aan of ik gek ben…..dat je dat durft…..ach ja, ik ben niet zijn eerste klant….ja maar, straks heeft hij zijn materialen niet gesteriliseerd…HAHAHA…ik weet zeker al van niet. Slechts schoongemaakt met een lapje van drie weken oud en 60 oren verder….. Maakt mij niet uit en de man zetzijn hoofdlicht aan en begint diep in mijn oor af te dalen met zijn gereedschap. Na even peuteren komt er een hoeveelheid oorsmeer uit waar volgens de bewegingen en mimiek van de man duidelijk een oor uitgewassen moet worden. Echter dat is een hoop geld extra en dat doe ik niet. Hij gaat weer verder en aan zijn geluiden is te merken dat ik echt wel ongelooflijk vieze oren heb…HAHAHA. Nadat ze zijn schoongemaakt gaat hij nog met een soort stemvork mijn oren weer in balans brengen en ben ik weer helemaal yin en yang hoop ik. Dan heeft de groep vrije tijd en ik kom een Chinees tegen die aanspreekt. Het is mr. Lee en hij organiseert toertjes voor toeristen die hij tegenkomt. Ik word uitgenodigd om naast hem te komen zitten en de gastenboeken met verhalen komen op tafel. Hij is een gezellige prater en het zou beslist leuk zijn om met hem een toer te maken. Hij is met zijn gasten echt op zoek naar het originele China, vooral op het platteland. Binnen 5 jaar is dit authentieke leven verdwenen zegt hij en ik geloof hem. Als ik weer terug ga naar het meetingpunt met mijn gasten geef ik hem nog even een ‘authentiek’ NL souvenir. We rijden naar het hotel terug en spreken weer af om half zeven. Vanavond gaan we met de hele groep kijken naar stukken uit de Sizuchan opera. Wanneer we daar aankomen hebben we nog even tijd. We lopen een stukje een park in en horen muziek. Wanneer we er heen lopen staan er ongeveer 50 vrouwen te dansen. De gids vertelt dat ze elke avond hier samen komen. Er is een trainster en die gaat als een soort generaal te keer tegen de dames die iets uit de pas gaan of niet exact synchroon de handbewegingen maken. Voordat de opera begint is er altijd een beetje tijd om naar de acteurs te kijken die zich gaan schminken. Heel leuk gezicht. Ze verdienen daar een centje bij door mensen die dat leuk vinden te schminken en aan te kleden in een prachtig kostuum. Ik ga daarvoor! Mijn gids en gasten gaan foto’s maken en ik verander langzaam van gezicht en kleding. Nadat alles gereed is ga je een podium op voor een fotoshoot. Aangezien ik absoluut geen verstand heb van Chinese poses staat er een man op het podium die je lijf in alle denkbare posities manoeuvreert. Na de fotoshoot word je weer uitgekleed en je gezicht wordt gewassen en binnen 10 minuten ben je weer je eigen ik. Dan snel naar de opera in de zaal ernaast. Binnen de kortste keren start het programma. Mijn gasten hebben prima stoelen en iedereen krijgt onbeperkt thee geserveerd door een klein kaal chineesje met een ongelooflijk lieve glimlach. De theepot heeft een tuit van ongeveer een meter en ongelooflijk maar waar, vanaf meer dan een meter komt de thee in je kommetje terecht! Daarna komt een chinees dametje het eten brengen. Dumplings en noodles. Heerlijk allemaal. Tijdens de opera kun je ook nog lekker gemasseerd worden. Je gaat dan op een stoel zitten net aan de rand van het publiek, uit het zicht, maar met zicht op het podium. Je krijgt een heerlijke massage over je kleding heen. Duurt wel 20 minuten en is echt aan te bevelen. De opera oogst veel gelach en geroep en geklap ondertussen. Het programma is gevarieerd en iedereen is enthousiast. Het laatste deel is changing faces/ masks. Een traditie die al heel oud is en tot op de dag van vandaag geheim is. Alleen beoefend door mannen, aangezien het geheim dan in de familie blijft. Vrouwen die huwen gaan naar het huis van hun echtgenoot. De mannen kunnen tot 14 verschillende maskers dragen. En het is echt heel raar. Ze staan voor je, maken een beweging met hun hoofd en ze hebben een ander masker voor. Zelfs als ze vlak voor je neus staan zie je nog niet hoe het gaat. Ook kunnen ze ongemerkt van kostuum wisselen. Dit onderdeel oogst dan ook giga applaus.