Dag 3 en 4 Jordanië

DAG 3 EN 4 JORDANIË

Om 06.00 uur gaat de wekker bij mijn buurvrouw, ik ben dan net wakker. Alles ligt al klaar en gepakt en gezakt vertrek ik naar de lobby om uit te checken en me te melden. Kwart voor zeven rijden we met ongeveer 15 mensen weg. De driver is een gezellige man en ik zit op de eerste rij dus onderweg kletsen we gezellig over alles en nog wat. De meesten in de bus slapen namelijk weer...Bij de grens geef ik hem Hollandse klompjes als herinnering.

Bij een stop onderweg ontmoeten we de groep uit Jeruzalem. Later bij de grens gaan we samen verder in 1 grote bus.

De rit is afwisselend en gezellig. Iedereen maakt alvast een beetje kennis met elkaar. We krijgen wat instructies over de bordercrossing en wat we moeten doen allemaal. We zien het wel. Onze chauffeur stopt eerst bij de Israelische kant. Hier gaan we naar binnen en hebben we pascontrole. Krijgen ook een kaartje dat we Israel verlaten. Dan weer de bus in en rijden door niemandsland naar de Jordaanse kant. Hier neemt de driver afscheid van ons en staat de Jordaanse gids Mahmed te wachten. Eerst moeten we al onze bagage neerzetten en de paspoorten inleveren. Wachten....dan in de rij om een papier te krijgen voor Jordanië en geld te wisselen.

Door de Israelische controle en die stelt weinig voor. Dan stappen we weer in de bus en rijden een stukje door niemandsland nasr de Jordaanse grenspost. We leveren allemaal ons paspoort in bij de Jordaanse gids en wachten. Later komt hij naar buiten en lopen we mee naar binnen met onze bagage. Wachten in een wachtruimte. Dan roept hij één voor één onze namen en krijgen we ons paspoort terug met een enter stempel. Dan door de security. Mijn tas mag als  één van de weinigen open en uitgepakt. Niets gevonden. De dame die controleert is er niet één van de vriendelijke. Ze snauwt naar mijn gevoel en het moet allemaal vlug en vlug. Ze bekijkt mijn powerbank en heeft geen idee wat het is. Ze spreekt geen woord Engels en ik kan het haar dus ook niet uitleggen. Een collega die twee woorden Engels spreekt schiet te hulp. Dan mag ik mijn tas weer inpakken en het liefst wil ze dat ik even doorprop, hoho forget it....ik pak op mijn gemak alles netjes in en daar is ze niet blij mee. Ze begint al alles opzij te schuiven en ik schuif het net zo hard terug. Uiteindelijk laat ze me begaan,

Met de bus rijden we als eerste naar Jerash, zo’n 1,5 uur vanaf de grens. Onze gids Mehdi is een spraakzaam persoon die uitstekend Engels spreekt en veel kennis van zaken heeft. In Jerash is het ongelooflijk mooi. Prachtige gedeeltelijk bewaarde gebouwen uit de Romeinse tijd staan hier. Je waant je een beetje in een combi van Rome en Athene. We krijgen een gedegen rondleiding en genieten van al het moois hier. In de vrije tijd koop ik nog even een Jordaanse sjaal, rood/wit geblokt. De zwart/wit geblokte sjaals dragen de Palestijnen.

In de bus en op weg naar Petra rijden we door de hoofdstad Amman. We zien veel gebouwen aan weerszijden en overal komt uitleg bij. Ook stopt de bus nog even bij een winkel met zoetigheden en komen er jongemannen de bus in met voor iedereen een bordje met kinnef, een zoet nagerecht bestaande uit gesmolten kaas, pistachenoten en nog wat heerlijke ingrediënten. Echt zoooo lekker!

Dan rijden we door naar ons bedoeïnenkamp voor de nacht, vlakbij Petra. Het is inmiddels pikdonker geworden en de meesten in de bus slapen. Wanneer we de bergen in rijden is het dichte mist, dat komt vaker voor vertelt de gids, maar toch altijd griezelig vind ik.

We dalen weer en komen rond half zeven in het kamp. Gezellig kampvuur, mooie tenten om in te slapen en een heerlijk buffet. Er wordt echt supergoed voor ons gezorgd hier!

Na het eten zitten de meesten nog even rond het kampvuur en ik heb zelfs even wifi en kan via FB live nog even iedereen mee laten genieten.

Bijtijds slapen want morgen weer om 06.00 uur opstaan.

DAG 4 PETRA

Om even voor zessen ben ik wakker en begeef mij naar het toiletgebouw. Heerlijk geslapen en goed uitgerust. Het is nog wat fris buiten dus maar even niet douchen, vanavond maar weer.

Het ontbijt staat klaar en is puur Jordaans. Komkommer, tomaat, hummus, yoghurt en zelfgebakken brood. Voor de westerlingen onder ons is er ook jam!

We vertrekken om 07.30 uur en arriveren een kwartiertje later in Petra. Onze gids heeft onderweg alle mogelijkheden uitgelegd en het is duidelijk wat de keuzes zijn.

Eerst gaan we twee uur met hem rondlopen en horen zijn fascinerende uitleg over allerlei afbeeldingen in de kloof op weg naar de stad. Bij de treasury krijgen we dan nog drie uur vrije tijd. Ik ga met een groepje op muilezels naar het verste klooster. Dat red je namelijk niet als je alleen maar loopt. De muilezel loopt heel rustig en alle dieren zien er zeer verzorgd uit. 

Op tweederde van de afstand stappen we af en klimmen we de rest zelf naar boven. Het klooster is het grootste uit rotsen gehouwen monument van Jordanië en misschien ook wel van de wereld.

Petra is echt prachtig om te bezoeken. Enorme rotsformaties waar je helemaal stil van wordt en op een aantal plekken prachtige gebouwe, tombes, uit de rotsen gehouwen. Je snapt meteen dat dit inderdaad een wereldwonder is.

Wanneer we daar klaar zijn lopen we de 800 treden naar beneden en daar staat de ezel weer te wachten. Die brengt ons terug naar het treasury punt. We zijn inmiddels bijna door onze tijd heen en het is zeker nog drie kwartier lopen naar de uitgang.....we kijken elkaar aan en zwichten voor een paard en wagen. Dat zijn de enigen die door de kloof mogen rijden. We moeten pingelen, krijgen een reasonable price en kruipen in de kar.

Met een gevoel van “in een rijtuigje en kijken naar de kont van het paard”(Wat ik alleen ken natuurlijk) rijden we naar de ingang/ uitgang.

We rijden naar ons restaurant voor een heerlijke lunch en maken ons op voor een 4 uur durende rit naar de grens. Een andere grens dan de heenweg. Nu maken we een oversteek bij de Husseinbridge. Hier gaat de Jordaanse grens naar de Westbank, bezet door Israel. De Jordaanse kant is zonder enige problemen. De Israëlische kant kan heel lastig zijn is verteld.

Maar alles verliep heel soepel. Binnen no time zaten we weer in het busje.

De driver was dezelfde die we op de heenweg hadden. Hij zwaaide al bij aankomst...HAHA....leuk hoor. Mijn tas tas werd meteen aangepakt en hij zei je zit weer op de eerste rij, degene die er zat heb ik eraf gehaald. Oei, hoe maak je vrienden in de bus.....Gelukkig kende ik de mensen in de bus van onze toer. Die moesten wel lachen. Ben jij degene die hier moest zitten.

Op de weg naar Tel Aviv weer gezellig gekletst. Mikki is zijn naam en hij vertelde dat hij 30 jaar kolonel in het leger was geweest op de Westbank en nu met pensioen was en drie toertjes in de week reed om bezig te blijven. Verder reisde hij veel met zijn vrouw over de wereld en genoot van zijn kleinkinderen. Weer gezellig gekletst de hele weg en bij het hostel mijn email gegeven en gezegd welkom in NL met je vrouw bij mij thuis. Vond ie hartstikke aardig en zei me bij terugkomst in Israel hem te contacten en dan was ik gast bij hen. Wie weet.

In het hostel weer ingecheckt en. u op een gemengde slaapzaal met 12 bedden. Helemaal volgeboekt. Het is echt een topgezellig hostel. Leeftijden lopen uiteen van kids tot en met oudjes zoals ik. De meesten die ik hier zie zijn tussen de twintig en dertig jaar oud.

Zo dadelijk kruip ik mijn bed in, morgen een toer naar de Westbank en om kwart voor zes loopt de wekker af.