Dag 11

De dag van vertrek is aangebroken en dat geeft toch altijd een ander gevoel.

Ik ben vrij vroeg wakker en dat heeft mede te maken met een praktisch leeggelopen luchtbed…HAHAHA….

Snel even douchen, laatste spullen inpakken en een lekker broodje pindakaas gegeten.

We pakken een taxi naar het appartement van Rob en Leija. Daar leg ik al mijn bagage neer. Rob brengt mij vanmiddag naar de luchthaven.

Dan gaan we op weg naar de parade. Een klein kwartiertje lopen. Onderweg allemaal mensen die er ook heen gaan. Veel gekleed in bloesjes met borduursels er op. Ook mannen dragen deze. Veel mensen met een blauwgeel vlaggetje en zelfs met grote vlaggen om hun schouders. Men wil duidelijk een nationale Oekraïne trots uitdragen. Men wil hier ontrussen zoals ze dat noemen.

Op de grote straat bij Maidan square is het een drukte van belang. Alles is afgezet en er staan al heel veel mensen. Op de weg staan militairen gegroepeerd met verschillende landsvlaggen.

Dan klinken er uit de luidsprekers allemaal stemmen en wordt er flink gespeeched.

Uiteindelijk is alles klaar en marcheren de soldaten strak in het gelid langs. We lopen richting het grote plein, daar is het echt heel erg druk. Een stukje verderop staan rijen met militair materieel. Dat was niet in de optocht dit jaar, wat ik heb begrepen was dat onder druk van de Europese Unie.

Wij gaan even kijken daar en zien dat er ongelooflijk veel kinderen op alle tanks zitten en aan het spelen zijn, dat zou ik eigenlijk niet zo gauw verwachten. Vaders en moeders die allemaal foto’s van hun kinderen nemen op en in de tanks.

De lunch gaan we nuttigen in Musafir, een restaurant met een Krim/Oekraïense keuken. Erg lekker allemaal en heel gezellig.

Daarna lopen we nog even rond en in de loop van de middag duiken we nog even een koffietentje binnen en dan neem ik afscheid van André en Valentyna en ga met Rob en Leija mee naar huis.

Rob brengt mij naar het vliegveld en ik ga eerst door de security bij binnenkomst.

Oei rode lampjes gaan er aan…..

Ik moet even opzij komen….wat is er aan de hand……

Tja dat is eigen schuld dikke bult natuurlijk.

Vanmorgen na de parade was er een standje van het Oekraïense leger. Ze verkochten hier kogels aan een sleutelhanger, de opbrengst gaat dan naar een fonds van het leger. Dus ik dacht, leuk dan neem ik twee sleutelhangers mee. In mijn tas gedaan en niet meer aan gedacht.

Ik word uit de rij gehaald en aan de kant gezet. Mijn tas moet ik openmaken en daar komen de twee kogels met sleutelhanger uit. Ik leg de man uit hoe ik er aan kom, echter zijn Engels is net zo slecht als mijn Russisch. Ik moet op een stoel gaan zitten en wachten. Dan komt er iemand aan, ik denk een stapje hoger, hij bekijkt ook de sleutelhangers en vraagt naar mijn ticket. Shit, heb ik niet gekregen. Leg hem dat uit, maar hij gelooft me niet aan zijn gezicht te zien. Weer zitten en wachten. Dan na een tijdje komt er weer een ander. Hij bekijkt aandachtig de sleutelhangers, komt naar mij toe en vraagt mijn paspoort. Dan ook mijn ticket, dat ik dus niet heb. Echter ik had al wel bedacht dat ik ergens op mijn telefoon de vlucht moest hebben staan. Die opgezocht en hij heeft vervolgens alles opgeschreven. Ik kreeg een heftige Russische preek, althans zo klonk het en ik mocht de sleutelhangers terughebben, maar in mijn ruimbagage stoppen. Zo gezegd zo gedaan en ik kon weer verder.

Ik zweette geen peentjes, maar moest toch wel even slikken…

Na een vlucht van drie uren weer voet op Nederlandse bodem gezet en naar huis.

Ik ga een plan schrijven voor deze fantastische reis en kijken of er mensen met mij mee willen.

Het zal denk ik een 8 daagse reis Kiev, Lviv en Odessa worden. Met een tweede variant waar Transnistrië in zal zitten. Wie er eventueel interesse in heeft kan mij een mail sturen en dan zet ik je op de lijst en houd ik je op de hoogte van mijn plannen.