DAG 2

Vanmorgen moest André eerst nog even werken en kon ik lekker op mijn gemak opstaan en klaarmaken voor de dag.

Aan het eind van de ochtend vertrokken we lopend naar de bushalte. De bus kwam al vrij snel. Het is zo’n kleine bus voor ongeveer 20 personen. Van binnen gezellig ingericht met gordijntjes en sliertjes eraan. De driver zet ook een gezellig muziekje aan, voornamelijk Amerikaanse/Engelse liedjes uit de oude doos!

De prijs van een klein half uurtje bus is 12 grivna, dat omgerekend €0,40 is.

In de bus alleen maar locals die niet praten met elkaar, maar alleen op hun telefoonschermpje kijken…

De vrouwen die ik tegenkom, ook vanmorgen weer zijn altijd behoorlijk zwaar opgemaakt, en dragen volgens mij allemaal valse wimpers. Het is een soort waaier wanneer ze hun ogen dichtdoen onderhand.

Even later staan we bij het bus/ metro station en kopen we twee plastic muntjes voor de metro naar het centrum. De prijs van een metrorit is 5 grivna, ongeveer €0,20. Echt zo spotgoedkoop, niet te geloven gewoon. Je gooit vervolgens je muntje in een gleufje en loopt door het sluisje.

De lijnen zijn ook hier in kleuren aangegeven en staan aangegeven in cyrillisch en latijnse letters. Dat maakt het vinden een stuk makkelijker.

Wij nemen de metro naar de zogeheten Golden Gate. Een stadspoort uit de tijd dat het centrum nog ommuurd wasOveral op straat vind je stalletjes met allerhande waar. Iedereen probeert een beetje geld te verdienen. We slenteren gezellig door verschillende staartjes en wijken. In een straat op een hoek zit een vrouw te schilderen. Ze heeft naast zich een rek met haar schilderijen. Mijn oog valt meteen op een schilderij dat enorm druk is met allerlei taferelen en gebeurtenissen. Ik kan er niet voorbij lopen. Het is moeilijk er een voorstelling van te maken, maar vooruit een poging. Het schilderij is ongeveer 50x70 en van boven naar beneden en van links naar rechts zie je taferelen die elk zo’n 20 cm2 in beslag nemen. Het zijn allemaal groepjes Joodse mensen uit Kiev op verschillende plekken in Kiev. Bij de synagoge, op de markt, bij de doop, bij een antiekzaak enz. De joodse gemeenschap in de Oekraïne heeft ongelooflijk veel mensen verloren.

Het verhaal dat ik hierover heb gelezen en dit schilderij met al die tafereeltjes er op maakt dat ik er verliefd op ben. Natuurlijk ziet de schilderes dit en stijgt de prijs in haar hoofd, ik ben immers een open boek voor anderen…

Na een klein beetje onderhandelen, de zwakke kant van mij, ben ik de gelukkige eigenaar!

We lopen door naar de zus van Valentyna, zij is ceo bij een bedrijf. Volgende week gaat zij naar Spanje en Portugal met haar man en wil graag euro’s met mij wisselen. Dat is geen probleem.

We drinken wat op haar kantoor en Valentyna komt ook hier naar toe.

André, Valentyna en ik gaan weer aan de wandel. We lopen naar een groot park waar allemaal beelden te zien zijn en een aantal kunstenaarsstraatjes. Het park is giga en er zijn een paar mooie uitzichtpunten. Vervolgens lopen we door de kunstenaarsstraatjes. Ziet er heel gezellig uit en behalve schilderen is er ook veel te koop dat handmade uit de Oekraïne komt. De prijzen zijn echter behoorlijk aan de maat. 

Inmiddels beginnen onze magen te knorren en gaan we een hapje eten bij een hostel. Heel gezellig plekje op een binnenpleintje en hier vind je natuurlijk de andere buitenlanders die Kiev bezoeken. 

We besluiten vanwege het heerlijke weer ook nog een boottocht over de rivier de Dnjepr te maken. Na een klein kwartiertje komen we aan de rivier en kunnen we tickets kopen. Een uurtje varen op een rivierboot is 100 grivna, ongeveer €3. De boot ziet er prima uit en heft een binnendek en een open, overdekt bovendek. Aan boord zijn schone toiletten en is er een bar waar je drankjes kunt halen.

Aan boord nemen we een lekker pilsje en genieten van het uitzicht. Eerst komen we langs een eiland dat verbonden is met een voetgangersbrug. Hier zijn verschillende strandjes om te zonnebaden en te zwemmen. Het is dan ook redelijk druk op een dag als vandaag. Op de rechteroever passeren we Lavra, oftewel het holenklooster. In mijn verhaal over Kiev kun je de geschiedenis hier van lezen eventueel.

De mensen die ook op de boot zitten zijn allen locals. Zij hebben vakantie of zijn een dagje uit. Redelijk wat kinderen met hun ouders, jonge stelletjes en grootouders met kleinkinderen, kinderen.

De meeste mensen maken foto’s met hun telefoon of filmen wat.

Na een uurtje zijn we weer terug en wandelen we naar de metro.

Ik wil graag nog even naar de diepste metrolijn ter wereld, oftewel op 102m. Wanneer ik daar even later sta en met de roltrap naar boven ga realiseer ik me ineens dat Maartje en William(dochter en schoonzoon) naar deze diepte hebben gedoken. Wow, het is echt een eind!

Valentyna heeft een voorstel om echt Oekraïns te gaan eten in een typisch Oekraïns restaurant. Na een stukje lopen staan we voor de deur. Wat schreeuwerige neonletters geven een niet te lezen naam aan. We gaan op de eerste verdieping zitten en bestellen verschillende gerechten. Borsjt, mushroom dumplings, potato pancakes, blue berry dumplings, beetroot salade with herring. Alles is even lekker!

Mijn indruk van 1,5 dag in Kiev is heel positief! Het is niet hectisch druk op straat, het verkeer rijdt behoorlijk door, maar voelt niet gevaarlijk aan. De verschillen in gebouwen is enorm, van oude sovjet gebouwen tot hypermoderne gebouwen. Veel huizen zijn gerenoveerd en zien er prachtig art deco stijl uit. Andere daarentegen zijn zo verpauperd…..Valentyna vertelt dat veel gebouwen bewoond zijn door mensen die wel geld steken in hun eigen apartement, maar dat niemand geeft om de buitenkant. Daar wordt dus niets aan gedaan. Dat betekent dat wanneer het te erg wordt het gebouw onbewoonbaar is en gesloopt wordt. Dan komt er meteen een hypermodern gebouw voor in de plaats.

Na het eten pakken we de metro terug en ik bangeschijterd van hoogte ga achterstevoren op de roltrap staan om niet in die peilloze diepte te hoeven kijken…

We zijn nog net op tijd terug voor de laatste bus naar hun apartement. Binnen is het vrij warm en de ramen doen we snel open, maar ook buiten is het nog niet echt koel. Duurt wel even. 

Morgen vertrek ik met de bus van 8.45 uur naar Odessa, een 6,5 durende busrit. Na nog even de terugreis vanuit Odessa te hebben geboekt, dit viel echt niet mee. Valentyna heeft lang moeten zoeken voor er eentje te vinden was, gaan we slapen.