Dag 8

Ik heb een treinnummer en een treintijd, via het digitale scherm zie ik dat mijn trein erop staat. Perronnummer zal later komen. Ik ga een flesje drinken halen en een zitplek zoeken.

Wanneer ik mijn flesje drinken koop hoor ik achter mij enig tumult. Twee soldaten grijpen een man vast, die zo te zien niet meer op zijn benen kan staan. Hij wordt aan zijn twee armen meegesleept. Ach ja, ook dit wekt weinig aandacht van andere mensen.

Tegen half één verschijnt mijn perronnummer en even daarna wanneer ik er heen loop komt de trein er al aan. Die zijn hier zo’n 20 minuten voor vertrek. Het is behoorlijk druk en wanneer ik mijn ticket en paspoort toon blijkt dat ik precies voor de goede wagon sta. Iedereen moet even wachten totdat de wagon is klaargemaakt voor ons.

Dan stap ik in en zoek mijn bed nummer 15 op. Het zijn tweepersoons coupé’s en ik deel die van mij met een manspersoon van rond de 150 kilo. Hij past nog net tussen de deur diagonaal…..

Hij spreekt geen Engels, maar wel handgebaren. Dat gaat prima. 

We gaan beiden snel naar ons treinbedje en ik denk dat ik binnen 5 seconden sliep.

Ik word wakker van mijn wekker om half zeven en fris mezelf even op. Dat is altijd snel gebeurt in een trein. Het toilet is schoon en ook het sanitair om je even op te frissen ziet er schoon uit.

De trein rolt even buiten de stad Lviv het station binnen. Een enorm groot station en heel veel mensen. Maar met de stroom mee is dat altijd heel simpel. Op het perron vind ik de eerste taxichauffeur, ik laat hem het adres zien en hij vraagt 200 grivna. Ik zeg nee en zoek verder. In de hal nummer twee en hij vraagt 150 grivna. Als het zo snel zakt ga ik nog even buiten kijken. Daar vind ik een meneer die 100 grivna vraagt. Tegen hem knik ik ja.

We lopen een stukje naar zijn auto, een stokoude Lada, blijkt echt heel oud te zijn. Met gaten erin en diverse tapes gerepareerd. Maar hij kan vast rijden. De man opent het portier voor mij, galant denk ik nog, maar even later herzie ik mijn mening. Wanneer ik de deur geopend had was het waarschijnlijker geweest dat ik het hele portier uit zijn hengsels had gelicht. De auto wordt gestart, de man lacht vriendelijk en we gaan op weg naar het hotel. 

Ik heb een hotel pal in het centrum geboekt, daar kan hij vlakbij komen. Nog een klein stukje lopen. Ik had ze gemaild dat ik er vroeg zou zijn. Binnen meld ik me en vraag of ik kan ontbijten. Tegen betaling van 90 grivna, net geen drie uur, krijg ik een vorstelijk ontbijt, met eieren, ham, kaas, boter, vers wit en bruin brood, tomaat, komkommer, sla, sinaasappelsap en een pot thee.

De ober spreekt vloeiend Engels, hij is getrouwd met een Amerikaanse. We kletsen gezellig en ik geniet van mijn ontbijt.

Mijn bagage zet ik in de bezemkast zolang en ga eerst naar de tourist office. Het is een uitgebreid kantoor en ik scoor een paar boeken over Lviv en een plattegrond. Je wordt geholpen in uitstekend Engels en Duits desgewenst. Ik vraag naar guided tours en er blijkt een privé wandeling te kunnen worden geregeld voor €15 per uur in het Duits. Ik boek de toer en maak meteen kennis met mijn gids. We spreken af om 11.00 uur voor de opera bij de fontein.

Ik loop nog even een rondje en breng mijn overtollige spulletjes naar het hotel. Om kwart voor elf sta ik op de plek te wachten en geniet ondertussen van mensen kijken. Hier lopen duidelijk wat meer toeristen rond, niet veel, maar je herkent ze. 

Om elf uur is mijn gids er en heeft hij zich getransformeerd in een prachtig pak, strikje, hoed en paraplu. Dit is de kleding van een eeuw geleden vertelt. Prachtig!!!

Hij is een meer dan boeiend verteller van een historisch verhaal doorspekt met weetjes, anekdotes en leuke verhalen. We lopen door een groot gedeelte van de stad en de tijd vliegt.

Ik boek hem voor nog een uur en nodig hem uit voor de lunch. Ook hij geniet dat ik het zo leuk vind.

Na het derde uur gaan we in een echt Oekraïens restaurant lunchen en wanneer ik hem wil betalen voor het derde uur krijg ik dat cadeau omdat ie mij een aardig mens vind. Ach ja, dat is wel heel lief natuurlijk.

Ik betaal onze lunches en we zeggen gedag.

Ik ga naar het hotel om officieel in te checken en natuurlijk weer een “gezonde” kamer. Op de derde verdieping zonder lift. Ach ja, wat maakt het uit. Het is een prachtige ruime kamer, zelfs met een keukenunit erbij.

Ik ga even een half uur op bed liggen en mijn plan voor de rest van de dag samenstellen. Het gaat niet lukken om alles te bekijken, maar ik wil toch veel zien.

Met name cultuurhistorisch heb ik de ochtend/ middag toer veel gezien en nu ga ik allerlei adresjes bezoeken die André en Valentyna hebben doorgegeven.

Ik zet ze allemaal in google maps en maak mijn route. Alles is binnen een kwartier, toch een voordeel van een centraal gelegen hotel.

De Lviv coffee (Кафе) manufacture is echt en bezoek waard, hier wordt koffie gebrand en je kunt koffie kopen en supergezellig zitten. In de kelder moet je om toegang te krijgen zeggen dat je pro Oekraïne bent en dan krijg je een helm op en mag je naar binnen. Via allerlei gangen beland je in de bar. 

Zo zijn er nog heel veel adresjes die ik afloop met dank aan André en Valentyna, want zonder hen had ik al die leuke, trendy plekken nooit gevonden. Alle drankjes en hapjes kosten bijna niets en het is overal binnen heel erg gezellig.

De Lviv chocolade manufactuur blijkt een rooftop te hebben met een geweldig uitzicht. Verder voel je je een beetje als Sjakie, je weet wel, van de chocoladefabriek. Alles is hier chocola en ruikt naar chocola. Er zijn veel liefhebbers, want de winkel is stampvol. Op een andere verdieping staan grote ketels met chocola, wat een geuren!

Er is ook een winkel die uitsluitend kersenlikeur verkoopt, kersenbonbons erbij. Er staan rijen lang voor de toonbank. Het lijkt een beetje op de kioskjes in Portugal waar je ginginja verkopen, ook kersenlikeur. Natuurlijk gaat er voor mij ook een glaasje komen. Lekker hoor! Buiten drink ik het op aan een statafel, meteen word ik aangesproken door een jongen en meisje. Zij uit Singapore, hij uit Polen en werkend in Singapore. We hebben een gezellig gesprek en wisselen FB uit.

Ik loop nog even over de markt, vlakbij de opera. Elke dag hier in de zomermaanden. In de winter ook, maar dan heel beperkt. Het zijn vooral lokaal gemaakte producten die men hier verkoopt. Mijn koop bestaat uit twee paar oorbellen en twee bijpassende hangers. Koper met emaille erop. Ik klets nog even met de man en we spreken verschillende talen door elkaar en gebaren vooral van alles. Net als ik de oorbellen in mijn tas stop krijg ik van hem nog een armbandje met grappige figuurtjes van klei, geverfd. 

Mijn avondeten bestaat vandaag uit een klein stukje Tiramisu, die ziet er namelijk zooooooo lekker uit. Ik weet het…..eigenlijk verboden eten, maar vooruit, een keertje moet kunnen.

Ik spoel het geheel weg met een donkerbruin biertje en ga terug naar het hotel.

Morgen is weer een vertrekdag en om 10.00 uur heb ik een taxi naar het station besteld. Wat een geweldige stad is Lviv!!!