Dag 1

Dag 1 Van Amsterdam naar Kiev

Om half vijf liep de wekker af vanmorgen, verre van ideaal maar ja je wilt graag bijtijds aankomen op je bestemming. Na het nodige water over mijn lijf en een kopje thee staat om even over half zes de taxi voor de deur.

De chauffeur is duidelijk al langer op en begint uitgebreid te vertellen. We zijn al snel bij het station en ik reken af voor een vaste prijs aangezien ik vaste klant ben.

Op het perron staan slechts een paar mensen te wachten, de meesten zijn bezig met hun telefoon en kijken niet op of om. Wat een heeelijk idee voor mij. Zij gaan naar hun werk en ik op reis. Ik voel mezelf bevoordeeld. Ik richt mijn blik op 2 dames van ver belegen leeftijd. Allebei gekleed in wat ik zou noemen de kantoormiepenstijl. Ze praten met elkaar over het weer, gisteravond thuis en wat over collega’s. Ik ben op zo’n moment blij dat ik andere mogelijkheden heb.

Even later komt de trein eraan en begint de reis naar Utrecht. Bij elk station tot Utrecht loopt de trein wat voller met mensen. De meesten kijken niet echt vrolijk en staren alleen maar naar het beeldscherm van hun telefoon. Het is dus doodstil, hoewel er dus wel 30 mensen zitten in de coupé. Bizar gewoon.

De enige die gezellig met elkaar praten zijn de conducteur en zijn collega. Zij hebben er zelfs lol in. Ik zit te veraf, maar kan wel zien dat ze het goed met elkaar kunnen vinden. De dienstdoende kan zich dan ook elke keer met moeite losrukken uit het gesprek om de deur te openen, het fluitsignaal te geven en de deur weer te sluiten.

In mijn tweede trein is het druk, veel mensen met koffers op weg naar Schiphol. Hier veel meer geklets en rumoer. Mensen delen duidelijk de spanning van het op reis gaan.

Op Schiphol is het een drukte van belang, ik ben snel klaar met inchecken en kan supersnel door de pspoortcontrole dankzij mijn Privium membership, ik mag door de crew ingang met de irisscan. Echt lekker snel!

De vlucht verloopt prima en om 13.15 Kiev tijd, een uurtje later dan in NL land ik op luchthaven Borispol. Immigratie duurt even aangezien het werktempo hier schijnbaar lager ligt. Uiteindelijk heb ik een stempel in mijn paspoort en loop ik naar de arrival hal.

Hier staat André op mij te wachten. André ken ik via Rick een vroegere vriend van mijn dochter Maartje. André woont samen met Valentyna in een appartement net buiten Kiev. Ik logeer bij hen de eerste twee nachten.

André neemt mij mee naar het centrum van Kiev in zijn tweezitter Ford Cabrio. Het is heerlijk weer en dus een toffe rit. We passeren de rivier de Dnjepr. Wauw wat een prachtige brede rivier….

In het centrum parkeren we de auto. Dat kan op elke plek want parkeren is overal toegestaan zonder te betalen. Dat is echt handig dus. We maken een wandelingetje door de stad. 

Wat meteen opvalt is dat de vrouwen van jong tot oud er over het algemeen zeer verzorgd uit zien. André vertelt dat er een tekort is aan mannen en dat de vrouwen zich dus goed verzorgen om een man te vinden. Echter later wanneer ik de oude vrouwen tegenkom zie ik dat niet meer, zij hebben lagen kleding over elkaar aan en ook de rest ziet er een beetje onverzorgd uit. Zij zijn niet meer zoekende….

We beginnen onze wandeling op het Independence Square in de volksmond gewoon Maidan = plein. Hier vinden alle bijzondere dingen plaats. Sinds de onafhankelijkheid van de Oekraïne in 1991 vinden hier alle politieke issues plaats. De studentenopstand, de Oranje revolutie, de Europa stemming, maar ook alle festiviteiten worden hier gehouden. 24 augustus de dag dat ik vertrek gaan we hier kijken naar de militaire parade vanwege de nationale feestdag.

We lopen even langs een bank om wat geld te wisselen, de man spreekt net voldoende Engels om de handeling die ik vraag uit te voeren. Echter zonder enige vorm van emotie vindt dit plaats. Geen smile kan er vanaf.

Dan eten we een klein hapje bij een pub, lekker en spotgoedkoop.

Ik wil graag de Sofiakathedraal zien en daarvoor wandelen we een tikje de helling op, onderweg wordt druk aan de weg geweekt en André vertelt dat veel van deze werkers uit Turkije komen. 

Even later staan we weer op een groot plein. Hier staan allemaal oudere vrouwen bosjes droogbloemen te verkopen. Het blijkt een speciale christelijke feestdag te zijn. Op deze dag wordt er gevierd dat er goed geoogst is en je neemt dan voedsel mee naar de kerk en een bosje droogbloemen en je laat dit inzegenen. Ik vraag aan een vrouw of ik haar foto mag nemen en ze lacht en gaat er voor staan. Na afloop bedank ik haar met spasiba en ik krijg een droogboeketje van haar.

Ik heb vanaf het plein zicht op de St. Michael kathedraal en aan de andere kant de Sofia Kathedraal. Prachtig mooie gebouwen met grote gouden uienvormen op de toren. We lopen richting de Sofia kathedraal, deze is werelderfgoed.

Bij de ticket office lezen we dat entree 60 kost, dat is €2. Echter bij de kassa wordt 80 gezegd. Nieuwe prijs! Hahaha gewoon, buitenlanderprijs….

Het is mooi van binnen en we zien veel lokale mensen die hier zijn vanwege hun religie.

Buiten staan twee mannen. Eén van hen met een berenpak aan en de ander in een soort kozakkenpak. We maken een praatje en het blijkt dat de beer een soort symbool is a la Tom en Jerry in de USA. Ook hier is de beer een soort cartoon/ tekenfilm figuur en heel bekend. De kozak staat er bij voor de gezelligheid en natuurlijk moeten we even foto’s maken, tegen betaling natuurlijk.

We maken een gezellige serie en nemen uitgebreid handenschuddend afscheid.

Wat verderop staat een heel erg belegen vrouwtje borduurwerk te verkopen. Het zijn voornamelijk geborduurde bloesjes. Zodra ze mij ziet aankomen toont ze zich een aandachtige verkoopster. Ik weet van André dat de pensioenen hier erbarmelijk laag zijn en dat vele oudjes noodgedwongen op straat zaken moeten verkopen om wat extra geld te verdienen.

Ik besluit dan ook maar om deze vrouw te helpen door een geborduurde bloes aan te schaffen. Ze houdt hem nog even voor mijn veel te brede romp en lacht me toe met een tandeloze mond dat dit precies de goede maat is. Haha, ik krijg waarschijnlijk al niet eens mijn hoofd door het gat heen. Echter dat mag de pret niet drukken en ik reken keurig de vraagprijs af. Zij helemaal blij en ik maak nog even een foto van haar met mijn bloes erop. Kunnen jullie meteen het model even zien.

André en ik besluiten om nog even wat te gaan drinken in een gezellig cafeetje en daarna op zoek te gaan voor een lokale simcard. In de phone shop is dat zo gebeurt en even later heeft mijn ipad en mijn mobiel een Oekrainse simcard. Wel zo makkelijk.

Met de auto van André zoeven we richting zijn apartement, dat buiten de stad ligt. Vlak ernaast is een giga supermarkt en hier laat hij mij even de halve km gang zien gevuld met wodkaflessen. Het is echt ongelooflijk hoeveel soorten er hier staan. Ontelbaar.

Naast de supermarkt is een Holland complex, met een heuse ophaalbrug en Hollandse huizen. Echt heel raar om te zien!

Er staan verschillende bankjes hier en veel mensen maken daar gebruik van om even te kletsen of gewoon te zitten.

Even later ontmoet ik Valentyna, de vriendin van André en we gaan naar hun huis om gezellig met elkaar te eten en bij te kletsen.